Griekse kamer

 

De rechtse kamer op de 2e verdieping heeft openslaande deuren naar een balkonnetje (wat nog gemaakt moet worden), dus die lijkt me leuk voor een Griekse kamer.
Eerst de muren maar eens van een zachtblauw tintje voorzien en prints van Grieks aandoende borders en pilaren in de hoeken geplakt. 

Het was even verzinnen wat voor bed ik zou maken en de keus viel op een bed uit het boek Klassiek Poppenhuis.

Het leek me leuk om een rieten zitje te maken, dus ging ik weer vlechten.

Van filigraanpapier heb ik piepkleine blokjes geknipt en zo een mozaïek tafelblad gemaakt.
Een laagje vernis zorgt voor een glad oppervlak.
Onder het blad heb ik nog een randje gevlochten..

Het begint er al een beetje op te lijken.

De kaptafel komt uit een standaard meubelsetje. Ik heb de randen licht geschuurd en door ze daarna licht met goudverf aan te zetten, kreeg het geheel een gebruikt aanzicht.

De wasmand heb ik weer gevlochten

Rechts achterin is de badhoek. Het leek me wel leuk om het bad op een verhoging te zetten.

Het bad maak ik van een 6 kantig doosje.
De pilaren heb ik gemaakt van stokjes met een doorsnede van 1 cm en die weer bekleed met satéstokjes.

Maar niets zo veranderlijk als een pphmens...
Na weer een vakantie op Kreta heb ik weer leuke nieuwe ideeën opgedaan die ik graag in deze kamer wil verwerken, maar dan moet er toch weer het één en ander afgebroken worden.
De hulp van mijn maatje Nico werd ingeroepen. 

 

 

Ik heb Nico gevraagd om mij met de Griekse kamer te komen helpen en terwijl hij onderweg is ( klik hier)  maak ik voor hem een mooie lange ladder, zodat hij netjes boven in de hoeken kan komen en hier en daar eens een lampje op kan hangen, want anders moet ik straks steeds op zijn schouders gaan staan en dat zie ik niet zo zitten.

Ik heb nog een hele discussie met Nico gehad, want hij vond de kamer mooi zoals hij was, maar ik vind het bad namelijk toch wel wat klein en je wil toch niet dat je gasten met hevige kramp, al stuiptrekkend met kromme benen 's morgens de jus d'orange en zacht gekookt eitje van hun ontbijttafeltje schoppen!  Het bad moet dus groter worden gemaakt.
Te beginnen bij het leegruimen van de kamer. 
Nico ziet in het geheel toch wel een erg zware klus om in z'n eentje aan te werken en wil er graag een hulpje bij.
Na wat overleg met het 1:12 arbeidsbureau wordt Mario in het leven geholpen.
(psssst, niets tegen Nico zeggen, maar ik maak zijn hulpje gewoon zelf!)

Met z'n hoofdje van gips en fijne fimohandjes (die gelukkig al goed naar werken staan...) is Mario is een zuidelijk type met mooie zwarte krulletjes van bunkagaren geworden.

Hij behoort duidelijk tot de categorie: charmante snuiters en gooit vanaf de eerste dag al zijn charmes in de strijd.
Als hij net zo vlot werkt als dat hij babbelt dan vind ik het prima.
Met twee van die kanjers kan de verbouwing toch eigenlijk niet meer mis gaan? 

 

Nadat Nico en Mario uitgebreid kennis met elkaar gemaakt hebben en een uitvoerig werkoverleg hebben gehad, gaan ze aan de slag: eerst wordt het 'oude' 6-kantige bad de kamer weer uit gesjouwd... daar kunnen we altijd nog een leuk vijvertje voor op een terras van maken! 

Terwijl Nico en Mario aan het nieuwe bad beginnen besluit ik om maar weer eens wat nieuwe kwasten en verfspullen aan te schaffen, want die mannetjes kunnen wel veel, maar ik vrees dat het een ijdele hoop is te denken dat ze dit zonder beschadigingen kunnen doen.
Ik duik m'n rommelbakken maar weer eens in en na wat gefröbel met make-up kwastjes, tandenstokers, een dekseltje en printjes, ontstaat er een aardig bruikbare verfset:

Nico en Mario krijgen er op deze manier toch aardig lol in en gaan als een speer verder. Mario zingt de ene aria na de andere....kijken hoe lang Nico en ik dat vol gaan houden...

Ik besluit dat de pilaren en de verhoging waar het bad op staat, kunnen blijven en daar bovenop wordt voor het nieuwe bad een houten frame gemaakt, wat later beschildert en 'betegeld' moet worden.

Van Kreta had ik een koelkastmagneet met een reliëfafbeelding van de Akropolis meegenomen en daaronder ontstaat langzaam maar zeker een royale nieuwe badhoek.
Aan beide kanten van de afbeelding moeten twee vazen met hangplanten o.i.d. komen.

De wanden van het bad worden voorzien van een fraai "mozaïek" en in het bad zelf zorgen eyelets ervoor dat er ontspannen gebubbeld kan worden.

Op Kreta aten we geregeld in een restaurantje waar je ten eerste natuurlijk heerlijk kon eten, maar wat ook een leuke uitstraling had.  Telkens als we er waren gaf ik m'n ogen goed de kost en terwijl de wijn rijkelijk vloeide, borrelden de ideeën voor de Griekse kamer al aardig naar boven.

Bijvoorbeeld die halve dubbele wand die je achter mij kan zien. Achter de wand was verlichting gemaakt en het was een heel knus gezicht om dat 's avonds laat door die raampjes te zien schijnen. Ik heb dat alles eens goed zitten te bekijken en bedacht: DAT WIL IK OOK IN MIJN GRIEKSE KAMER!!!

Het duurt even om het allemaal aan die twee kerels uit te leggen, want wie gaat er nu een dubbele wand voor verlichting in een kamer maken terwijl je toch ook gewoon een paar lampjes aan de muur op kan hangen!
Maar gelukkig is Mario toch een romantisch type en die begrijpt als eerste wat de bedoeling is.
Er wordt druk gepast, gemeten, overlegd, weer gepast en weer gemeten, gezaagd, geschuurd geverfd en uiteindelijk behangen en langzaam krijgt mijn idee inderdaad gestalte.

't Word helemaal zoals ik in gedachten had en ik ga vast in al m'n bakjes en laatjes lekker op zoek naar passende prullaria om er in en op te zetten.  Nadat de blauwe luikjes opgehangen zijn, kan ik even voor proef de boel inrichten en de mannen zijn helemaal trots.

Maar...
we hebben af en toe wel een vreemd gevoel..
voel jij het niet???
'k weet niet...

't is net of we bekeken worden...

Ik heb het gevoel dat we bekeken worden toch niet alleen. Nico voelt het ook en gaat kijken wie of wat er is. Maar op de trap na, is de gang leeg en verlaten...

 

 



Nico hoort toch een gerucht en ziet nog net een paar benen boven aan de trap verdwijnen.
Hij roept nog, maar er volgt geen antwoord.
Nou ja, 't zal wel. Misschien is het iemand die gewoon een kijkje komt nemen?
Overdag kan iedereen zo maar in en uit het hotel lopen, dus ja, dat zal het wel zijn...

We besluiten er verder geen aandacht aan te besteden en gaan weer even in werkoverleg.
Ten eerste wil ik dat Mario toch maar vast een deurknop met slot op de kamerdeur maakt, zodat, als de spullen er straks in staan, de boel netjes op slot kan... ja, we hebben nu toch net meegemaakt dat we niet alleen zijn en zolang we niet weten met wie we te maken hebben, neem ik liever het zekere voor het onzekere.
Een slimme meid is toch niet voor niets op de toekomst voorbereid??
Mario schroeft ook gelijk  het kamernummer op de geverfde en net droge kamerdeur.

Nu dat geregeld is, wil ik aan het  balkon aan de buitenkant gaan beginnen.
Er is nog helemaal niets, dus we beginnen, om met de woorden van Mario te spreken; "met die BodeMM!"
Al hangt het dan buiten aan het hotel, het behoort toch tot de Griekse kamer en zodoende wil ik er toch ook wel graag een beetje Griekse uitstraling aan geven.

Op de vloer wil ik  stenen, tegels, o.i.d.
Het worden "eierstones"...
flagstones gemaakt van eierdozen dus.
Nadat ze gelijmd en gedroogd zijn, dep ik ze met een glanzende vernis voor acryl en olieverf. Doordat het vernis door de stones opgezogen wordt, gaat het niet glimmen, maar wordt het wel een stevig geheel.

In Turkije heb ik een keer pannenonderzetters van bamboe gekocht.
Als je de onderzetter uit elkaar haalt, heb je hele leuke stokjes
Ik zaag ze op de goede maat en rijg ze, met telkens een houten kraaltje ertussen, aan ijzeren staafjes, zodat er een aardig balkonhekje ontstaat.
Als het straks geverft wordt zie je niets meer van de verschillende kleuren en dat verven is nu precies eens een mooi karweitje voor Mario.

hmmm

???????
Krijg ik toch weer dat gevoel dat we bespied worden...

Terwijl het balkonhekje netjes geverfd is en staat te drogen, leggen Nico en Mario als twee ware vakmannen een plavuizenvloer in de kamer. Deze wordt gemaakt van een vel stevig pvc. Hierin maak ik met een grove rilpen vierkanten van gelijke grootte.
Nico stelt voor om de vloer potloodgrijs te voegen, maar aangezien de kamer nog gevuld moet worden, vind ik het zo wel een lekker rustige aanblik hebben, dus kies voor de makkelijke weg en laat de voegjes gewoon wit.
Met dubbelzijdig fototape plakken we de vloer stevig vast. 

Het bad kan nu definitief geplaatst worden. Als bescherming tegen al te enthousiaste badderaars wil ik aan de wanden achter het bad graag nog een tegelwandje hebben.
Op naar de vleeswarenafdeling...

Jawel, je leest het goed: de vleeswaren afdeling of de slager mag ook.
Ik kijk hier in het dorp gewoon de juffrouw achter de toonbank lief aan en krijg zo een stapel nieuwe schaaltjes, maar voor diegene die òf niet lief kunnen kijken, òf geen juffrouw achter de vleeswaren kan vinden, de volgende tip: ff flink dik je brood beleggen en vooral dóór eten!
Kan je dan helemaal niets meer weggooien?? NEE!
Want je kan de schaaltjes, waar de vleeswaren op liggen, in alle kleuren verven die je maar wil en dan heb je leuke (wand)tegeltjes.

Als je de voeg in een andere kleur wil hebben, kan je eerst de onderkant in de voegkleur verven en er dan met een rolletje in een andere kleur voorzichtig overheen rollen, zo krijgen de tegeltjes een andere kleur dan de voegen.
Ik zeg eerlijk: 't is weer een geduldig werkje, maar ja, wat niet??
Ze zijn er met verschillende maten vierkantjes, die van het zwarte schaaltje zijn bv iets groter dan het doorzichtige schaaltje.
Tip: In geval je gebruikte schaaltjes gaat gebruiken, wel even goed vetvrij maken!!
Voor een extra beschermlaag heb ik het geverfde schaaltje nog met blanke spuitlak behandeld.
Nou ja, ik zeg: "kraan open en badderen maar...!"

Inmiddels is het balkonhek ook droog en kunnen de zijkanten en warandeposten geplaatst worden.
Het is de bedoeling, dat er later een schuin aflopend dakje op komt.
M&N werken in goed teamverband samen. Het gaat lekker...

Het hek aan de voorkant wordt nog niet geplaatst, want zo kunnen we het balkon makkelijker inrichten.
'k Geloof warempel dat we die gluurder eindelijk kwijt zijn.
Toch??...

 

M&N doen zo goed hun best, dat ik het tijd vind om weer eens iets lekkers voor bij de koffie te gaan kopen.

 

Terwijl ik terug kom lopen zie ik Nico op het nieuwe balkon staan.
Goh, waar zou hij naar kijken??

Ik ga lekker een grote pot koffie zetten en terwijl ik bezig ben, zie ik dat ik de koffiemelk vergeten ben!
Hè, wat suf, maar gelukkig het ik een superbuurman, dus snel weer even weg..
Onderweg kom ik nog een paar buurmannen uit het Victoriaanse huis tegen.
Goh, die heb ik een tijdje niet gezien, zouden ze op vakantie geweest zijn??
Terwijl ik weer terug loop blijf ik heel verwonderd staan.
Kijk nou toch!
Wat zou er toch te zien zijn??

Ik krijg wat van al dat geloer! Eerst al die rare insluiper, die overal z'n halve hoofd laat zien en nu  weer 3 kerels op het balkon die iets heel interessants schijnen te zien!
'k Wordt er een beetje simpel van.
Inmiddels is de koffie klaar en ik roep naar boven:
"Joehoe..de koffie is klaar!!"
Geen reactie.
Ik besluit buitenom te lopen, want ze staan natuurlijk nog op dat balkon te koekeloeren.
Nou moe, hier snap ik nu werkelijk niets van... 

Wat zouden ze nu toch zien???
Wil jij het ook zien?
Op  de Workshops pagina vindt je de uitleg om zo'n verrekijker te maken
Inmiddels heb ik zelf m'n kijkertje er ook maar eens bij gehaald, want nu wil ik toch wel weten wat er zo interessant is,
even kijken... 
hoe werkt zo'n ding eigenlijk ??

Huh???
O wacht even.
Ik moet natuurlijk door de grootste kijkers kijken...

Ow jeee...

Dakenneweniehebbuhierhoor!!!

Wie is dat nou weer?
Waar is dat mens eigenlijk mee bezig???

"Mannen kom op, zijn jullie nu volwassen kerels!!
Hier die verrekijkers!
Schiet op: Victor,Oom Roel en ome Co; jullie drie naar huis

en M&N rap aan het werk!!!"

Pfffff, idiote kerels!!!
*****

Zo, hè,hè, de rust is weergekeerd en terwijl Nico en Mario eindelijk weer aan het werk zijn ...

... begin ik maar vast aan de bloemetjes.
Ik wil er graag, net als op de echte Griekse balkonnetjes een bougainville laten groeien.
Op de workshops pagina kan je zien hoe ik hem maak.

Tussendoor kijk ik af en toe naar buiten of de mannen nog steeds aan het werk zijn. 't Gaat er al aardig uit zien zo.
En terwijl Mario de warandepost vast schroeft, houdt Nico netjes de ladder vast. Keurig hoor... 

Alhoewel... getsie!
Kijk nou!!!

Wat doet Mario nu toch gevaarlijk!!!

Plotseling horen we een ijselijk gil...

????????????
Mario????
Maar NEE!
Het blijkt van boven te komen!!

 

 

Nu hebben we in het hotel een paar van die hittepetitjes rondlopen om de boel hier en daar vast schoon te maken, je kent ze wel: van die echte barbiepoppen, die maar één zorg hebben; zit m'n make-up en haar nog goed en schiet de vulling van m'n BH niet boven m'n bloesje uit.
De toiletruimte boven wordt daarom druk bezocht en de spiegel is al bijna versleten van al het geloer.
Terwijl boven één van die barbiemeiden weer eens zichzelf in de spiegel staat te bekijken, verschijnt er ineens een hoofd om de deur...

Ze staat hysterisch met haar armen in de lucht te gillen...
Het maandelijks luchtalarm is er niets bij!!!

Nico hoort haar gegil en rent van het balkon naar binnen, de gang en de trap op naar boven en net dat hij bijna boven is,
ziet hij een voet in de Hollandse kamer verdwijnen...

"Aha" denkt Nico,
"Nu kan hij geen kant meer op, nú heb ik hem eindelijk te pakken! "
Net dat hij verder de trap op wil rennen hoort hij weer een kreet.
En die komt van beneden!!!
MARIO !!!!
Nico staat in tweestrijd: wát moet hij doen...?

achter de insluiper aan of ...???
Nico staat boven aan de trap te twijfelen...
Hij luistert nog eens goed...
Ja hoor...
Van beneden hoort hij, na de gil, benauwd gekreun komen...
Hij kijkt nog één keer naar de Hollandse kamer, neemt dan de beslissing zich om te draaien en rent als een bezetene de trap weer af.
Het gekreun komt uit de nabijheid van de Griekse kamer!!
In 2 stappen is hij bij de balkondeuren ...
Wat hij daar ziet, doet z'n hart bijna stoppen van schrik...
Oooooooo ...

 

Het balkon is aan één kant los van de muur gekomen en steunt nog net op het dak van de erker op de benedenverdieping!
Dat heb je er nu van als je met zoveel kerels op een balkon in aanbouw gaat staan!!!
Verschrikkelijk wat een toestand!!Terwijl hij van de schrik probeert te bekomen, denkt hij koortsachtig na: hoe kan hij Mario uit die hachelijke positie halen?
Een ladder!!!
Hij rent naar binnen en net dat hij een ladder pakt hoort hij weer een gil.
Wanneer hij hijgend met de ladder bij de openslaande deuren terugkomt, stokt de adem hem in de keel.
Mario bevind zich nu toch wel in een héél erg hachelijke situatie...
Zal het Nico lukken hem te redden?

De penibele situatie van Mario blijft ook op de begane grond niet onopgemerkt!

Zoiets trekt toeschouwers en de mensen kijken vol spanning omhoog.
Dit zijn beelden die nu eenmaal niet alle dagen voorkomen in 1:12 land!


Inmiddels heeft Mario met veel moeite de eerste sport van de ladder kunnen pakken en klautert zo heel voorzichtig verder.
Het kost hem erg veel inspanning, want z'n arm doet erg zeer.
Nico zorgt voor het tegengewicht, anders zou het toch nog fout kunnen gaan

Eindelijk bereikt Mario de muur en Nico probeert hem naar binnen te helpen.

Maar Mario kan zich niet goed afzetten, anders zakt het hele balkon weg en het lukt Nico niet om Mario alleen naar binnen te krijgen..
Die Barbietut staat ook al stijf van angst toe te kijken, dus daar kan Nico weinig hulp van verwachten.
Hij gaat roepen.
H E L P !!!!
Kan iemand ons helpen!!!!

 Terwijl Nico zich een roepende in de woestijn waant, is er toch gelukkig hulp onderweg: Ome Co heeft het tumult gehoord en komt een handje helpen.
Mario kreunt dat z'n linkerbeen erg pijn doet, hij kan zich met geen mogelijkheid afzetten en alles hangt helemaal af van Nico en Ome Co...

 Inmiddels is het aantal toeschouwers ook toegenomen

en iedereen kijkt op veilige afstand in spanning toe, want het balkon begint onder Mario toch wel gevaarlijk te kraken.
Met vereende krachten en na veel gehijg en gepuf, lukt het Ome Co en Nico om Mario eindelijk met veel moeite naar binnen te trekken.

 

Terwijl Mario ligt bij te komen van alle schrik, ziet Nico  kans om een touw om één van de pilaren van het balkon te gooien en zo het hele gevaarte voor neerstorten te behoeden.

Iedereen haalt opgelucht adem en een paar vriendelijke toeschouwers zoeken de gevallen gereedschappen bij elkaar.

Nu maar hopen dat Mario er niets ernstigs van overgehouden heeft.
Gelukkig is Ome Co zo vriendelijk om met hem naar het ziekenhuis te gaan, zodat Nico de boel weer een beetje op kan ruimen.

Hè,hè...zou de rust dan eindelijk weerkeren in het hotel?

Nico bedenkt dat Mario en Ome Co nog wel even zoet zullen zijn op de röntgenafdeling van het 1:12 streekziekenhuis en besluit in z'n eentje verder te gaan met de verlichting in de dubbele achterwand en ik moet zeggen:  Ik vind het best een gezellig gezicht.

Nico z'n handen trilden nog van de schrik, daarom is de foto helaas iet wat wazig geworden.....

Aangezien het balkon eerst weer helemaal gemonteerd moet worden en Nico dat onmogelijk in zijn eentje kan doen, gaat hij maar met de gang op de 2e verdieping verder.

Ik besluit zelf het balkon maar te repareren en weer stevig aan de muur te bevestigen.
Tussen de bedrijven door heb ik er een pannendakje voor gemaakt en de boel wat opgepimpt met de bougainville, een klimop in pot en een waterspuwer aan de muur waaruit 'echt' water in een fonteintje loopt.

En hier mee laten we de Griekse kamer voorlopig maar even voor wat hij is en gaan Nico en ik maar eens aan de gang beginnen.