Pipowagen 1:24 / Projecten

Mijn nieuwe project wordt weer een Pipowagen, maar op verzoek nu in schaal 1:24

Volgens de beschrijving werd de wagen gemaakt van meerdere lagen karton. Hoewel het allemaal extra snijwerk zou zijn omdat je alle delen 2 of 3x uit moest snijden en ik niet echt wegloop met karton, leek het me toch wel makkelijk, dus begon ik met goede moed de onderdelen uit te snijden.

Maar toen ik de onderdelen ging verven, begon de twijfel toe te slaan. Ik vond het niet echt mooi glad worden, ook niet na fijn schuurwerk. Het geheel voelde niet lekker aan. 't Was in mijn gevoel gewoon niet 'echt'.

Na er een nachtje over geslapen te hebben, besloot ik opnieuw te beginnen en weer met hout aan het werk te gaan.
Het uitzagen van ramen e.d. is wel wat lastiger dan snijden, maar als je iets maakt moet je er ook een goed gevoel bij hebben, dus... aan de slag maar weer.

Ab was zo lief om een paar wielen voor me uit te zagen

en ondertussen heb ik het onderstel gemaakt.

Na een avondje streepjes op het hout zetten en daarop met de rilpen gleufjes gemaakt te hebben, ziet alles er net echt betimmerd uit . Ruitjes erin gezet, binnen kozijntjes gemaakt en gordijntjes 'opgehangen' en terwijl de boel staat te drogen, begin ik maar vast aan de inboedel...

Eerst maar het grootste meubelstuk: het bed.

In een leeg klosje garen en plastic moer zie ik wel een potkacheltje, want Pipo mag geen koude voetjes krijgen!

kast in wording

De wasbak in de wastafel maak ik van een doordrukstripje en de stoelen maak ik van een deel van een houten waaier.
't Begint er van binnen aardig op te lijken...

Terwijl het een en ander staat te drogen ga ik verder met de buitenkant. Ik heb de twee deurtjes, net als de ramen, voorzien van piepklein gezaagde stukjes plexiglas en kozijntjes. Nu zijn de scharniertjes aan de beurt. Omdat ze erg klein moeten zijn, besluit ik ze zelf te maken van reepjes aluminium (salade schaal), maar o jee, waar ben ik aan begonnen; de reepjes moeten enkele slagen strak om een kopspeld gedraaid worden en dat 8x! Ga er maar aan staan!
Maar de aanhouder wint en het begin is er

Nu ik zo lekker bezig ben, besluit ik dat er ook maar een aanrecht in moet komen, want ja, Pipo moet toch ook kunnen koken en afwassen? Ik duik weer tussen de medicijn stripjes en vind een geschikt modelletje voor de wasbak.
Het uitzagen van de ovale opening vergt erg veel precisie, maar ook dat lukt. (Het aanrecht is 4cm breed.)

De voorraadpotten in de kast zijn van die piep batterijtjes die in elektronica zijn gesoldeerd. (wie wat bewaard heeft wat!) De rode ketel is gemaakt van een afgezaagd klein schaakstukje, kraaltje en ijzerdraadje en de gaspitjes heb ik gemaakt van platgeslagen filigraankapjes.

Nu weer even verder met de buitenkant:
Het duurde een poosje eer ik er uit was hoe ik de zijkant het beste kon laten scharnieren. Zou ik het als 1 deur maken, of als twee? De rode strip bleek in de weg te zitten, dus die moest er weer af. De verf ging er natuurlijk ook weer mee af, dus maar weer opnieuw geschuurd en geverfd. Ik besloot er 2 deuren van te maken:

Terwijl je zo bezig bent, kom je vanzelf op meer ideetjes: En kwam er een gevuld boekenplankje, een gevuld pannenrekje, omdat Pipo gek op pudding is natuurlijk met puddingvormpje en een tafel met wat eten en drinken

Ik moest nodig eens op zoek naar een ezel. In de speelgoedwinkel vond ik tussen een zak boerderijdieren een aardig modelletje, alleen had hij de verkeerde kleur, maar daar was wel wat aan te doen; er volgde een meta...mor...ezel

en Nononono deed zijn intrede.

M'n kleinzoons hebben zich liefdevol over de overige boerderijdieren ontfermd.

De wielenbak en het hekwerk was klaar (rode strip er toch ook maar weer op) en Nononono kreeg een mooi tuig aangemeten.

Markiesbakken erop gemaakt.

Nononono wil natuurlijk ook wel eens wat drinken, dus moesten er nog wat emmertjes komen

Pipo is momenteel in ruste, kijk maar, z'n jas hangt aan de wand

hé, waar is z'n hoedje en waar zijn z'n schoenen???
Gauw met textiel verharder en fimo aan de slag, want Nononono staat ook al te balken waar z'n hoedje blijft...

... zo dat is tenminste weer compleet...
Trouwens, dat vind ik onderdehand wel van de hele inboedel.
Gauw de deurtjes dicht voordat me weer een nieuw ideetje invalt!

Omdat het een afscheidsgeschenk voor iemand is, wilden de opdrachtgevers graag hun namen op
de wagen hebben staan, dus ben ik maar eens gaan zitten puzzelen om ze er alle tien op te krijgen en ook dat is gelukt.

Jaaaa Nononono, stil maar je hoedje ligt te drogen... wat zeg je? Wie mis je zo ???
Foeffie???
Wie is Foeffie nu weer?
De geelkuif kaketoe van Pipo???

Ja maar... hoe kom ik aan zo'n beest in dit kleine formaat?
Wat???? Zelf maken????
Tja, wel weer een uitdaging, dus ... proberen dan maar:

eerst maar eens een model van klei maken... hmm, 't lijkt warempel ook nog.

eerste laag veertjes erop geplakt, dan verder met veertjes afwerken en ...

voila... Foeffie zit op z'n stok.
(geloof me: schrijven gaat stukken vlugger dan het maken! )

Nu is het tijd om een dak te maken...

Ik heb een stuk karton op maat geknipt, een beetje vochtig gemaakt, met elastieken om een spuitbus geklemt en zo een paar dagen laten liggen, zodat het mooi half rond trok en op de wagen geplakt kon worden.
2 lagen grijze verf, een schoorsteentje erop en klaar is de Pipowagen!